اطلاعیه ها
حاج حسین یکتا در مورد خادمیاران چه می گوید
عضویت در خادمیاران گلستان شهدای کشور
در پی درگذشت همسر سردار استکی شبکه ملی خادمیاران شهدا پیام تسلیتی منتشر نمود:
پیام تبریک خادمیاران شهدای کشور در پی انتصاب حجت الاسلام و المسلمین سیداحمد محمودی به عنوان رئیس دفتر نمایندگی ولی فقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران منطقه پنج کشور
قائم مقام خادمیاران شهدای کشور خطاب به وزیر راه و شهرسازی می گوید
وزیر محترم راه و شهرسازی به جمع خادمیاران گلستان شهدای کشور پیوست.
ما برای ایران چه کرده ایم؟
پیام معاون محترم فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور به گردهمایی مدیران خادمیاران شهدای شهرستان های استان اصفهان
انعکاس خبری اولین گردهمایی مدیران خادمیاران شهدای شهرستانهای استان اصفهان
پیام معاون رییس جمهور به گردهمایی مدیران خادمیاران شهدای شهرستانهای استان اصفهان
آرشیو » پنجشنبه های دلدادگی
پنج شنبه های دلدادگی
هیچ وقت از سوریه سوغاتی نمی‌آورد، میگفت: من از بازار شام خرید نمیکنم، بازاری که حضرت زینب(س) رو به اسیری بردند خرید کردن نداره... (شهید روح الله قربانی)
پنجشنبه های دلدادگی
از این حرف که برخی می‌گفتند «فقط میریم جبهه برای شهید شدن و...» اصلا خوشش نمی آمد! به دوستانش میگفت: «بگید ما تا لحظه آخر ، تا جایی که نفس داریم برای اسلام و انقلاب خدمت میکنیم ، اگر خدا خواست و نمره ما بیست شد آنوقت شهید می‌شویم . ولی تا آن لحظه‌ای که نیرو داریم باید برای اسلام مبارزه کنیم. (شهید ابراهیم هادی)
پنجشنبه های دلدادگی
در این زمان به دنیا آمده‌ایم که موثر در تحقق وعده ظهور باشیم... (شهید محمودرضا بیضایی)
پنج شنبه های دلدادگی
در زندگی دنبال کسانی حرکت کنید که هرچه به جنبه‌های خصوصی‌ترِ زندگیشان نزدیکتر می‌شوید،تجّلی ایمان را بیشتر می‌بینید. (استاد شھید دکتر سید محمّد حسین بھشتی)
پنج شنبه های دلدادگی
میگفت: همیشه عکس یه شهید تو اتاقتون داشته باشید. پرسیدم: چرا؟ گفت: اینا چشماشون معجزه میکنه هروقت خواستید گناه کنید فقط کافیه نگاهتون بهش‌بخوره
برگزاری نخستین کنگره شهدای غریب در اسارت استان اصفهان
کنگره شهدای غریب در اسارت: تجلیلی از ایثار و مقاومت
پنج شنبه های دلدادگی
بهم‌گفت:با‌این‌اوضاع‌گرونی‌هنوزم‌پای آرمان‌ها‌ی‌رهبرت‌هستی؟!گفتم:به‌ما‌یاد‌دادن‌توی‌مکتب‌حسین‌ممکنه، آب‌هم‌واسه‌خوردن‌نباشه...!#رهبرانه
پنج شنبه های دلدادگی(۲۸ تیرماه ۱۴۰۳)
یک مدت می دیدم می آید و می رود. بچه ها خیلی تحویلش می گرفتند. نمی دانم چرا نپرسیدم این کی هست اصلا. همین طوری خوشم آمده بود ازش. گفتم برویم یک گپی بزنیم. با هم رفتیم توی سنگر فرماندهی، رفت چای آورد، چهار زانو نشست کنار من. دستم را گرفت توی دستش، از اصفهان و خانه شان و چایی های مادرش حرف زد. اصلا به نظرم نمی آمد فرمانده لشکر باشد. (شهید حسین خرازی)